Zwanger worden als single
Ik ben niet per se bewust single, maar heb nu wel bewust gekozen voor het moederschap.
Vroeger had ik het allemaal anders gedroomd. Ik zou al op jonge leeftijd de man van mijn dromen tegenkomen en trouwen en dan samen kindertjes krijgen (2, voor mijn dertigste) en dan nog lang en gelukkig leven. Helaas is dat allemaal niet zo gelopen. De laatste relatie die ik had, duurde 2,5 jaar en was bijzonder slecht. Daar heb ik bijna een jaar geleden een eind aan gemaakt en ik voel me er ZO veel gelukkiger bij nu.
Dating
Ik heb me suf gedate afgelopen zomer, maar toen ik eens goed ging nadenken over wat nu werkelijk belangrijk voor me was, bleken dat toch echt kinderen te zijn. Meer dan een man dus.
Ik heb een vriend gevraagd om vader te worden van mijn kind, maar hij kon dat niet aan en weigerde. Toen heb ik een donor gezocht via internet en gevonden.
Een vreselijk aardige man met wie ik ondertussen een vriendschappelijke relatie heb opgebouwd. Ik vind het namelijk belangrijk dat mijn kind weet waar hij vandaan komt en dus contact heeft met zijn biologische vader, ook al maakt die geen deel uit van zijn dagelijks leven.
Reacties van anderen
In mijn omgeving hoor ik alleen maar positieve geluiden. De meeste reacties zijn in de trant van : had ik ook gedaan als ik jou was, of : ik weet niet of ik dat zou durven zwanger worden als single. Er zijn echter ook hele andere reacties die ik hoor van vrouwen die alleenstaand zijn en bewust voor het moederschap kiezen. Heel veel vooroordelen. Als je geen man kunt vinden, hoor je ook geen kinderen te krijgen. Je kunt een kind niet alleen opvoeden. Je kunt je kind geen fatsoenlijke toekomst bieden. Je kind is gedoemd tot uitgroeien tot crimineeltje. Allemaal hele rare dingen. Er is nog heel weinig onderzoek gedaan naar kinderen van alleenstaande moeders. Er zijn wat onderzoeken geweest over het effect van het ontbreken van gegevens van de biologische vader in het leven donorkinderen, maar dat was voor de wet van 2004, waarin anoniem donorschap werd verboden. Veel kinderen van anonieme donoren worstelen met hun identiteit.
Onderzoek naar kinderen van bekende donoren is nog niet echt gedaan. Laatst stond er wel een artikel in Psychologie Magazine waarin eigenlijk alleen naar voren kwam dat donorkinderen graag willen weten wie hun vader is, om te zien en horen waar hun andere helft uit bestaat. Niet zozeer om een band op te bouwen.
Nadelen
Ik merk zelf persoonlijk nog heel weinig van nadelen waar ik tegenaan loop. Alleen dat ik nu, 23 zwanger, nog steeds best wel moe ben en het fijn zou zijn als ik een partner had die me af en toe wat klusjes uit handen zou nemen. Dat zal ook wel zo zijn in de kraamtijd, alhoewel mijn moeder dan een poosje bij me komt slapen zodat ik niet alleen ben.
Mijn kind gaat ook naar mijn ouders wanneer ik moet werken. Ik werk vier dagen per week in het onderwijs. Het financiele gedeelte loop ik nu wel even tegenaan, omdat ik alles alleen op moet brengen, maar ik krijg ook heel veel van mijn ouders en van nichten, die al wat oudere kinderen hebben. Ik weet nog niet hoe het zal zijn als mijn kind geboren is, maar ik weet dat ik belastingtechnische voordelen zal hebben, omdat ik een eenoudergezin ben.